ნიდერლანდების მეცნიერებმა ჩვენი წინაპრების მიერ კანაფის კულტურების მოხმარების შესახებ არქივების მოძიებას დიდი დრო და ენერგია დახარჯეს. ბრინჯაოს ხანის არქეოლოგიური ნაშთები და შემონახული ხელნაწერები კანაფის მოშინაურების შესახებ კონტინენტის ევროპული ნაწილის რამოდენიმე რეგიონში აღმოაჩინეს. შემდგომ მომთაბარეებმა იგი გაავრცელეს მთელი ევრაზიის ტერიტორიაძე.
მკვლევარების აზრით, კანაფის კულტურების მიერ დიდი სივრცის სწრაფად დაბყრობა, შესძლებელი გახდა მისი როგორც ერთ-ერთი მთავარი გაცვლითი საქონლის გამოყენების წყალობით, იმ დროში კონტინენტზე არსებული ძირითადი სახელმწიფოების ტერიტორიებზე.
კანაფის თვისებები ბრინჯაოს ხანი ადამიანებმა დამსახურებულად შეაფასეს, ამიტომაც მცენარე მტკიცედ შევიდა მათ ცხოვრებაში. მრავალი ათასწლეულის მანძილზე კანაფი პრაქტიკულად ყველა ოჯახში მოჰყავდათ. მისი კომპონენტები გამოიყენებოდა მედიკამენტებში (ზეთებში, ნაყენებში, მალამოებში და ა. შ.). კანაფის ზეთს და კაკლებს ხმარობდნენ საკვებში.
ბერძენი ფილოსოფოსის ჰეროდოტეს დარჩენილი ნაშრომები ამტკიცებს რომ ფრაკიელების ტანსაცმელი მზადდებოდა კანაფისაგან და იგი პრაქტიკულად არ გამოირჩეოდა სხვა სახის ტანსაცმეკისაგან.
ფრანკილიური აბანო მარიხუანას გამოყენებით
ფრაკიელები კანაფს იყენებდნენ აბანოს არომატული ორთქლით გასაჯერებლად. ამისათვის აბანოში ქვებს ახურებდნენ მაღალ ტემპერატურამდე, რის შემდეგ მათ კანაფის ფოთლებს და ყვავილებს აყრიდნენ. მაშინათვე ოთახი ივსებოდა რბილი მატონირიზებელი არომატით, რომელიც იწვევდა არაჩვეულებრივ სიმშვიდის გრძნობას.
დღეისათვის ხელმისაწვდომია კანაფის კულტივაციის, მისი თვისებებების გამოყენების მრავალი მეთოდი. მაგრამ კანაფის მოშინაურების ისტორია არასაკმარისად არის შესწავლილი. ჯერ ჯერობით არსებობს მხოლოდ ვარაუდები. მეცნიერებს დღემდე არა აქვთ გადაწყვეტილი ვის მიაკუთვნონ კანაფის მოყვანის პირველობა — ცენტრალურ აზიას თუ დიდ ჩინეთს.
არც ერთ ჯგუფს არ შეუძლია არგუმენტების მოყვანა, რადგან არ არსებობს არქეოლოგიური მტკიცებულება კანაფის კულტიაციის დაწყების შესახებ.
ბერლინის „ თავისუფალ უნივერსიტეტში“ მოგროვებულია არქეოლოგიური ნივთები, რომელთა შორის ღირსეული ადგილი უჭირავს ნამარხებს ამ მცენარის ფოთლების სახითა და საოჯახო ნივთებს. წარმოშობისა და წლოვანობის შედარებისას მეცნიერებმა შეძლეს გაერკვიათ მცენარის მიგრაციის დაახლოებითი გზა. შეცდომის აცილების მიზნით გამკვლეულ იქნა ნივთები რომლთა წლოვანება 3 ათას წელს აღემატება. იმიტომ რომ სწორედ ამ დროს ხალხმა დაიწყო კონტინენტზე აქტიურად გადაადგილება, ახალი სავაჭრო გზების ასათვისებლად.
აღმოსავლეთ აზია და ევროპიის ნაწილი კანაფის კულტივირებას აწარმოებდა 8-10 ათასი წლის წინ
ნამარხების შესწავლამ აჩვენა რომ ბევრი ნამარხი კანაფი, რომელიც ნაპოვნია აღმოსავლეთ აზიაში 9-10 ათასი წლისაა, ხოლო აღმოსავლეთ და ევროპის ცენტრალური ნაწილში — 8 ათას წელზე მეტი ხნისაა. ეს კი იმის საფუძველს გვაძლევს ჩავთვალოთ რომ, უძველესი ევროპელები და აზიელები მოიხმარდნენ კანაფის მცენარეს და მის შემადგენლობაში შემავალ ბუნებრივ კომპონენტებს (კანაბისის კაკლები, ბოჭკოვანი და ფოთლები) საკმაოდ აქტიურად.
ცოტა მოგვიანებით კანაფის კულტივაციის ამაღლების პერიოდი აღინიშნება აღმოსავლეთ აზიაში, აქ აღმოჩენილი ნამარხები 4-5 ათასი წლისაა. ასევე არტეფაქტები ნაპოვნია ევროპული კონტინენტის სხვა ნაწილშიც. საუბარი მიდის ჩრდილო-დასავლეთის რეგიონებზე. აგრეთვე ჩრდილოეთ აზიაში სადაც ნაპოვნი არტეფაქტები დაახლოებით ჩვენს წელთაღრიცხვამდე 3-4 ათას წელს ითვლიან.
იბადება აზრი რომ, აღმოსავლეთ აზიისა და ევროპის მაცხოვრებლებმა კანაფის კულტივაციიას ერთმანეთისგან დამოუკიდებლად დაიწყეს. არქეოლოგებისა და მკვლევარების აზრით აღმოსავლეთ ევროპის მაცხოვრებლები 4,5-5,5 ათასი წლის წინ კანაფი ფსიქოტროპული მიზნებისავის მოჰყავდათ.
მკვლევარების აზრით, კანაფის კულტურების მიერ დიდი სივრცის სწრაფად დაბყრობა, შესძლებელი გახდა მისი როგორც ერთ-ერთი მთავარი გაცვლითი საქონლის გამოყენების წყალობით, იმ დროში კონტინენტზე არსებული ძირითადი სახელმწიფოების ტერიტორიებზე.
კანაფის თვისებები ბრინჯაოს ხანი ადამიანებმა დამსახურებულად შეაფასეს, ამიტომაც მცენარე მტკიცედ შევიდა მათ ცხოვრებაში. მრავალი ათასწლეულის მანძილზე კანაფი პრაქტიკულად ყველა ოჯახში მოჰყავდათ. მისი კომპონენტები გამოიყენებოდა მედიკამენტებში (ზეთებში, ნაყენებში, მალამოებში და ა. შ.). კანაფის ზეთს და კაკლებს ხმარობდნენ საკვებში.
ბერძენი ფილოსოფოსის ჰეროდოტეს დარჩენილი ნაშრომები ამტკიცებს რომ ფრაკიელების ტანსაცმელი მზადდებოდა კანაფისაგან და იგი პრაქტიკულად არ გამოირჩეოდა სხვა სახის ტანსაცმეკისაგან.
ფრანკილიური აბანო მარიხუანას გამოყენებით
ფრაკიელები კანაფს იყენებდნენ აბანოს არომატული ორთქლით გასაჯერებლად. ამისათვის აბანოში ქვებს ახურებდნენ მაღალ ტემპერატურამდე, რის შემდეგ მათ კანაფის ფოთლებს და ყვავილებს აყრიდნენ. მაშინათვე ოთახი ივსებოდა რბილი მატონირიზებელი არომატით, რომელიც იწვევდა არაჩვეულებრივ სიმშვიდის გრძნობას.
დღეისათვის ხელმისაწვდომია კანაფის კულტივაციის, მისი თვისებებების გამოყენების მრავალი მეთოდი. მაგრამ კანაფის მოშინაურების ისტორია არასაკმარისად არის შესწავლილი. ჯერ ჯერობით არსებობს მხოლოდ ვარაუდები. მეცნიერებს დღემდე არა აქვთ გადაწყვეტილი ვის მიაკუთვნონ კანაფის მოყვანის პირველობა — ცენტრალურ აზიას თუ დიდ ჩინეთს.
არც ერთ ჯგუფს არ შეუძლია არგუმენტების მოყვანა, რადგან არ არსებობს არქეოლოგიური მტკიცებულება კანაფის კულტიაციის დაწყების შესახებ.
ბერლინის „ თავისუფალ უნივერსიტეტში“ მოგროვებულია არქეოლოგიური ნივთები, რომელთა შორის ღირსეული ადგილი უჭირავს ნამარხებს ამ მცენარის ფოთლების სახითა და საოჯახო ნივთებს. წარმოშობისა და წლოვანობის შედარებისას მეცნიერებმა შეძლეს გაერკვიათ მცენარის მიგრაციის დაახლოებითი გზა. შეცდომის აცილების მიზნით გამკვლეულ იქნა ნივთები რომლთა წლოვანება 3 ათას წელს აღემატება. იმიტომ რომ სწორედ ამ დროს ხალხმა დაიწყო კონტინენტზე აქტიურად გადაადგილება, ახალი სავაჭრო გზების ასათვისებლად.
აღმოსავლეთ აზია და ევროპიის ნაწილი კანაფის კულტივირებას აწარმოებდა 8-10 ათასი წლის წინ
ნამარხების შესწავლამ აჩვენა რომ ბევრი ნამარხი კანაფი, რომელიც ნაპოვნია აღმოსავლეთ აზიაში 9-10 ათასი წლისაა, ხოლო აღმოსავლეთ და ევროპის ცენტრალური ნაწილში — 8 ათას წელზე მეტი ხნისაა. ეს კი იმის საფუძველს გვაძლევს ჩავთვალოთ რომ, უძველესი ევროპელები და აზიელები მოიხმარდნენ კანაფის მცენარეს და მის შემადგენლობაში შემავალ ბუნებრივ კომპონენტებს (კანაბისის კაკლები, ბოჭკოვანი და ფოთლები) საკმაოდ აქტიურად.
ცოტა მოგვიანებით კანაფის კულტივაციის ამაღლების პერიოდი აღინიშნება აღმოსავლეთ აზიაში, აქ აღმოჩენილი ნამარხები 4-5 ათასი წლისაა. ასევე არტეფაქტები ნაპოვნია ევროპული კონტინენტის სხვა ნაწილშიც. საუბარი მიდის ჩრდილო-დასავლეთის რეგიონებზე. აგრეთვე ჩრდილოეთ აზიაში სადაც ნაპოვნი არტეფაქტები დაახლოებით ჩვენს წელთაღრიცხვამდე 3-4 ათას წელს ითვლიან.
იბადება აზრი რომ, აღმოსავლეთ აზიისა და ევროპის მაცხოვრებლებმა კანაფის კულტივაციიას ერთმანეთისგან დამოუკიდებლად დაიწყეს. არქეოლოგებისა და მკვლევარების აზრით აღმოსავლეთ ევროპის მაცხოვრებლები 4,5-5,5 ათასი წლის წინ კანაფი ფსიქოტროპული მიზნებისავის მოჰყავდათ.
